ទាំងនេះជាបច្ចេកទេសដាំមៀនដែលធន់នឹងអាកាសធាតុប្រែប្រួល ខណះមៀនបៃលិននាំចេញរាប់ម៉ឹនតោន/ឆ្នាំ

មៀនប៉ៃលិនខ្មែរយើងត្រូវបាននាំចេញទៅបណ្ដា​ទីផ្សារអន្ដរជាតិ ដែលមានប្រមាណជាង ១០២ ២៨០ តោន (មានវិញ្ញាបនបត្រចំនួន ២៨០តោន) ។ ហើយឆ្នាំបន្ដបន្ទាប់ទៀតចំនួនមៀនប៉ៃលិននាំចេញនឹងមានការកើន​ឡើង ដោយហេតុថាកម្ពុជាបានកំពុងបន្ដចុះកិច្ចព្រមព្រៀងនាំចេញកិសផលជា​មួយប្រទេសជាមួយបន្ថែមទៀត។ ខាងក្រោមនេះគឺជាបច្ចេកទេសការដាំត្រួសៗ៖

១. ការជ្រើសពូជ

ពូជមៀនបៃលិនត្រូវបានគេបែកចែកជា ២ ប្រភេទផ្សេងគ្នា មានដូចជា   ​​ពូជមៀនប្រផេះឬមៀនក្រហម និងពូជមៀនកេះឡោក។​ ក្នុងចំណោមពូជទាំង ២ នេះ ​បងប្អូនប្រជាកសិករខ្មែរយើងនិយមដាំច្រើនជាងគេគឺពូជ កះឡោក។

២. ការជ្រើសរើសដីដាំមៀន

ថ្វីត្បិតថាមៀនអាចដាំបានគ្រប់ស្ថានភាពដីក៏ពិតមែនប៉ុន្ដែផ្ដល់ទិន្នផលមិនដូចគ្នានោះ​ទេ។ កាលផ្ដល់ទិន្នផលរបស់ដំណាំមៀនគឺជាអាស្រ័យទៅតាមសភាពដី​​ អាកាសធាតុ មិនបរិស្ថានជុំវិញ។ ក្នុងនោះដែរដើម្បីឲ្យចំការមៀនរបស់បងប្អូនទទួលបានទិន្នផលខ្ពស់ បងប្អូនគួរគប្បីជ្រើសរើសដាំមៀនលើផ្ទៃដីដែលមានកាសធាតុសមស្រប ដូចជាដីដែល​មានជីវជាតិខ្ពស់ឬមធ្យម។ មៀនអាចដាំបានលើប្រភេទដីក្រហម ដីខ្មៅ ​ប្រផេះដែលជា​ដីកណ្ដែង ដីល្បាយខ្សាច់ ដីកណ្ដែងលាយស្អិត អាចជ្រាបទឹកបានល្អ និងដីល្បាចឥដ្ឋ​ជាដើម…។

តំបន់ដីដែលដាំមានបានទិន្នផលខ្ពស់ដោយមិនចាំបាច់ដាក់ជី មានដូចជាតំបន់​ដីដែលនៅជាប់ទន្លេខ្សែធំៗ ទន្លេមេគ្គង ទន្លេសេសាន ព្រែកពគ និងព្រែកឆ្លូងជាដើម។

ដីដែលគួរដាំមៀន គឺជាដីមានកម្រិត PH ពី ៥ ទៅ ៧.៥ និងជាប្រភេទដីដែល​ជ្រាបទឹកបានល្អ។

ដំណាំមៀនត្រូវទាមទារឲ្យដាំនៅតំបន់ដែលមានប្រភពទឹកគ្រប់គ្រាន់

៣.ការត្រៀមដីសម្រាប់ដាំ

• ការត្រៀមដីដាំនៅតំបន់ទំនាប

ផ្ទៃដីតំបន់ទំនាបភាគច្រើនជាដីនៅតាមមាត់ទន្លេ ឬជាដីដែលបានកែប្រែពីដី​ស្រែមកជាចំការមៀន។ ដីប្រភេទនេះងាយនឹងជាំទឹកនៅពេលរដូវភ្លៀង ដូច្នេះ​កសិករគប្បីជីកប្រឡាយនិងយកដីលើកកន្លែងដែលត្រូវដាក់ដាំមៀននោះឲ្យខ្ពស់សិន ដើម្បីបញ្ជៀសការដក់ទឹក ព្រោះដំណាំមិនធន់ជា​មួយដីជាំទឹកនោះទេ។ ការជីកប្រឡាយបែបនេះ វាផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់បងប្អូននាពេលរដូវប្រាំង បងប្អូនអាចប្រើទឹកប្រឡាយនោះដើម្បីស្រោចស្រពលើមៀនបាន។ សម្រាប់ដី​ទំនាបនេះដែរបងប្អូនគួរដាក់ដាំចន្លោះពីជួរទៅជួរមួយទៀត ចម្ងាយប្រមាណ​ពី ២ទៅ៣ ម៉ែត្រ ជម្រៅពី ១ទៅ១.៥ម៉ែត្រ។

• ការតៀមដីដាំនៅតំបន់ខ្ពង់រាប

ការត្រៀមដីសម្រាប់ដាំនៅតំបន់ខ្ពង់រាប ត្រូវពិចារណាលើការផ្គត់ផ្គង់ទឹកឲ្យបាន​ច្បាស់លាស់ ត្រូវរៀបចំប្រព័ន្ធទឹកសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ និងត្រូវដាំដំ​ណាំផ្សេងៗដើម្បីជារបាំងសម្រាប់ដំណាំមៀនផងដែរ។

៤.ការរៀបចំរណ្ដៅសម្រាប់ដាំ

សម្រាប់បងប្អូនដែលដាំនៅតំបន់ទំនាប ត្រូវជីករណ្ដៅឲ្យជ្រៅហើយទុនចោលពី ២ ទៅ ៣ ថ្ងៃ បើមិនមានទឹកជ្រាបចូលក្នុងរណ្ដៅទេ មានន័យថាលំដាប់នោះ​មានកម្រិតខ្ពស់ជាងលំដាប់កម្ពស់ទឹកក្រោមដី ដូច្នេះបងប្អូនអាចដាក់ដាំក្នុង​ជម្រៅបាន។ ចំណែកទំហំរណ្ដៅសម្រាប់ដាំលើដីតំបន់ខ្ពង់រាបវិញ បណ្ដោយ ទទឹងនិងជម្រៅ ៣០x៣០x៣០ សង់ទីម៉ែត្រ។

• ហាលរណ្ដៅនោះរយៈប្រមាណ ៥ ថ្ងៃ ដើម្បីសម្លាប់មេរោគ

ក្នុងរណ្ដៅត្រូវលាយជីផូស្វ័រឬផេះ ១០០ ក្រាម ច្របល់ជាមួយឲ្យសព្វទើបដាក់​ចូលក្នុងរណ្ដៅ។

៥. បច្ចេកទេសដាំ

យកពូជដែលបានត្រៀមទុក ដាក់នៅមាត់រណ្ដៅទាំងអស់

ជីកត្រង់កណ្ដាលរណ្ដៅដែលត្រៀមទុកប្រមាណ ១ មុខចម

យកកាំបិតជៀថងដាក់ដើមពូជចេញ បន្ទាប់មកយកកូនមៀនដាក់ក្នុងរណ្ដៅ

ការដាក់ដើមពូជ ត្រូវដាក់ចំកណ្ដាលរណ្ដៅ ហើយមិនត្រូវដាក់ឲ្យជ្រៅឬរាក់ពេក​នោះទេ

ពេលដាក់ដើមពូជក្នុងរណ្ដៅហើយ ទើបលុបដីជុំវិញគល់

ត្រូវស្រោចទឹកឲ្យជោគ តែកុំឲ្យជាំ ឬសអាចស្រូបទឹកទៅបំប៉ន់ដើមបានលឿន ដើមក៏លូតលាស់និងរឹងមាំបានលឿនដែរ។

៦. ការថែទាំ

ត្រូវរៀបចំប្រភពទឹកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ទើបមៀនផ្ដល់ទិន្នផលខ្ពស់

ត្រូវផ្ដល់ទឹករហូតដល់មៀនមានអាយុ១ឆ្នាំឡើងទៅទើបជាការល្អ

ចន្លោះពេលមានភ្លៀងធ្លាក់មិនត្រូវផ្ដល់ទឹកឲ្យមៀនថែមទៀតទេ

បើមានភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំង ចាំបាច់ត្រូវបញ្ចេញទឹកចេញពីបរិវេណចំការ

នៅពេលមៀនមានអាយុ ១ ដល់ ៣ ឆ្នាំ មុនផ្ដល់ផ្លែត្រូវបន្ថយការផ្ដល់ទឹក​ដោយផ្ដល់ត្រឹមចន្លោះពី ១០ ទៅ ១៥ ថ្ងៃម្ដង។

៧. ការប្រមូលផល

ក្រោយពេលដាំបានប្រមាណជា ៣ ឆ្នាំ មៀនចាប់ផ្ដើមឲ្យផលបណ្ដើរៗហើយ។ ឆ្នាំដំបូងនៃការប្រមូលផលនេះ ប្រហែលជាបានផលមិនសូវច្រើនប៉ុន្មានទេ ព្រោះដើមនៅខ្ចី។ ដើមមៀនអាយុពី ៣ ទៅ ៤ ឆ្នាំ មានទំហំទំរង់មែកប្រវែងចន្លោះពី ៣ ម៉ែត្រទៅ ៣.៥ ម៉ែត្រ កាន់ផ្លែច្រើន ផ្ដល់ផលពី ២០ ទៅ ៣០គីឡូក្រាមក្នុង១ដើម។ ចំណែកដើមចាស់ដែលមានទំរង់មែកទទឹងធំជាង ផ្ដល់ទិន្នផលពី ៤០០ ទៅ ៦០០ គីឡូក្រាមក្នុង១ដើម។

អត្ថបទដោយ៖ ពិសី