ដោយ៖ស្រីពេជ្រ
មិនថាសម័យនេះ ឬពីមុននោះទេ មនុស្សមួយចំនួនធំ តែងតែមានវិបត្តតូចធំទៅតាមការរស់នៅជាក់ស្ដែងប៉ុន្តែអ្វីដែលជាបញ្ហាចោទនោះគឺត្រង់ថា ពេលដែលមានបញ្ហាកើតឡើង មិនហ៊ានប្រឈមហើយថែមទាំងលាក់ទុកក្នុងចិត្ត ឱ្យកើតជាកង្វល់ក្នុងចិត្ត។ នៅពេលដែលបញ្ហាមិនមានដំណោះស្រាយ គ្មានអ្នកជួយលើកទឹកចិត្ត ជួយផ្ដល់យោបល់ អ្នកក៏ក្លាយខ្លួនជាអ្នកជំងឺបាក់ទឹកចិត្តដោយមិនដឹងខ្លួន យូរៗទៅវាក៏កាន់តែធ្ងន់ធ្ងរទៅៗ រហូតអ្នកនឹកស្មានមិនដល់។
ជាការពិតណាស់ ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត គឺជាជំងឺមួយប្រភេទ ដែលសង្គមខ្មែរយើងមិនសូវលើកមកនិយាយ និងមិនដែលចាប់អារម្មណ៍ ឬអាចនិយាយបានថាមួយចំនួនគាត់មិនដឹងថាវាជាឃាតករលាក់មុខនោះទេ ម្យ៉ាង នៅប្រទេសយើងមិនទាន់មានការយកចិត្តទុកដាក់ពីគ្រួពេទ្យព្យាបាល អ្នកពិគ្រោះ ឬអ្នកជំនាញណាម្នាក់ច្បាស់លាស់គួរឱ្យទុកចិត្តផងដែរ ។ បើនិយាពីជំងឺនេះ វាច្រើនកើតមានឡើងលាយឡំជាមួយជំងឺ ទូទៅផ្សេងទៀត ដែលពេលខ្លះវាមានអាការៈរោគមិនអាចកំណត់ច្បាស់លាស់ផងដែរ។
១- អ្វីទៅជាជំងឺបាក់ទឹកចិត្តធ្ងន់ធ្ងរ ?
ជំងឺបាក់ទឹកចិត្តធ្ងន់ធ្ងរ Major depressive disorderឬ Unipolar ត្រូវបានគេឱ្យនិយមន័យថា ជាភាពមិនប្រក្រតីនៃផ្លូវអារម្មណ៍របស់យើង ដែលអាចផ្តល់ភាពអវិជ្ជមានយ៉ាងខ្លាំងដល់សតិអារម្មណ៍ ការគិត និងសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង ដូចជាដំណេក របបអាហារ ឬការងារប្រចាំថ្ងៃ។ វាជាសភាពមួយ ដែលចិត្ត ការគិត កានិយាយស្ដី ឬអារម្មណ៍របស់យើងស្ថិតនៅក្នុងភាពច្របូកច្របល់ និងគ្រប់ដណ្ដប់ដោយការគិតបែបវិជ្ជមាន ម៉្យាងទៀតអ្នកជំងឺចេះតែពិបាកចិត្តគ្មានលស់ថ្ងៃ បាត់បង់ចំណង់ចំណូលចិត្ត គ្មានការចងចាំជាដើម។ តាមការពិតទៅ ការបាក់ទឹកចិត្តធ្ងន់ធ្ងរ Unipolar ពិបាកបែងចែកឱ្យដាច់ ពីជំងឺបាក់ទឹកចិត្តធម្មតា និងជំងឺផ្លូវអារម្មណ៍ណាស់ ព្រោះប្រភេទនៃជំងឺទាំងនេះវាមានទំនាក់ទំនងគ្នា ហើយស្ទើរតែដូចគ្នាតែម្ដង។
ជាមួយគ្នានេះដែរ ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តប្រភេទធ្ងន់ធ្ងរ អាចជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់ជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន ជីវិតការងារ ឬការអប់រំ ក៏ដូចជាការគេង ទម្លាប់ញ៉ាំនិងសុខភាពទូទៅផងដែរ។
យោងតាមរបាយការដែលទទួលបានពី German depression foundation បានឱ្យដឹងថា ចន្លោះពី ២ទៅ៨% នៃមនុស្សពេញវ័យធ្លាក់ខ្លួនជាអ្នកជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ហើយបានសម្លាប់ខ្លួនដោយការធ្វើអត្តឃាតនិងប្រហែល ៥០% នៃមនុស្សដែលបានស្លាប់ដោយសារការធ្វើអត្តឃាតគឺមានអ្នកជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ឬជំងឺអារម្មណ៍ផ្សេងទៀតលាយគ្នា។
តាមការពិតទៅ ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តធ្ងន់ធ្ងរមានសភាពគួរឱ្យព្រួយបារម្មណ៍ និងគួរតែយកចិត្តទុកដាក់ ព្រោះជំងឺនេះមានរយៈពេលយូរជាងភាពសោកសៅ(sad) ដែលគ្រាន់តែជាផ្នែកធម្មតានៃជីវិត ហើយអ្នកនាៗក៏ធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថាពីបាកចិត្ត តែការពិបាកចិត្តនេះមិនអាចហៅថាជាជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តបានទេ ដូចនេះសូមកុំមានការភាន់ច្រលំ។
បើតាមប្រភពដដែលបានឱ្យដឹងថាប្រជាជនប្រមាណ ២១៦ លាននាក់ (៣% នៃប្រជាជនពិភពលោក) ក្នុងឆ្នាំ ២០១៥ ជាជនរងគ្រោះដោយសារជំងឺដ៏សាហាវមួយនេះ ហើយអ្នករងគ្រោះភាគច្រើនគឺជាស្រ្តី មានចំនួនច្រើនជាងបុរសពីរ ទៅបីដងឯណោះ។
២)រោគសញ្ញានៃជំងឺបាក់ទឹកចិត្តធ្ងន់ធ្ងរ
- មានអារម្មណ៍ពិបាកចិត្ត ឬ ឆាប់ខឹងស្ទើរពេញមួយថ្ងៃ
- បាត់បង់ចំណង់គ្រប់យ៉ាងជាមួយអ្វីដែលធ្លាប់ចូលចិត្ត
- ឡើងទម្ងន់ ឬស្រកទម្ង់ខុសពិធម្មតាដោយសារការញាំខុសប្រក្រតី
- មានបញ្ហាតំណេក ពេលខ្លះចង់គេងច្រើនជាងធម្មតា
- មានអារម្មណ៍ថាសម្រាកមិនគ្រប់គ្រាន់ ឆាប់អស់កម្លាំង ងងុយគេង
- បាត់បង់ថាមពល នឿយហត់ខុសធម្មតា
- មានអារម្មណ៍ថាគ្មានតម្លៃ ឬ ធ្វើខុសរឿងអ្វីមួយ ធ្វើអោយយើងមានអារម្មណ៍ខុសពីធម្មតា
- ពិបាកផ្ចង់អារម្មណ៍ ផ្ដោតលើអ្វីមួយ ពិបាកក្នុងការសម្រេចចិត្ត
- គិតចង់ធ្វើបាបខ្លួនឯង ឬ ចង់សម្លាប់ខ្លួន។
៣).ធាតុបង្ករ
ជំងឺបាក់ទឹកចិត្តកំរិតធ្ងន់ជាប្រភេទជំងឺផ្លូវចិត្តដែលបណ្តាលមកពីមូលហេតុធំបី។ មូលហេតុទីមួយគឺបណ្តាលមកពីកត្តាតំណពូជនិងភេទដែលសំដៅលើភេទស្រី (ងាយរងជំងឺពីរដងលើសភេទប្រុស) ហើយអ្នកមានប្រវត្តិក្រុមគ្រួសារមានជំងឺបាក់ទឹកចិត្តអាចប្រឈមជំងឺដប់ភាគរយ។ មូលហេតុទីពីរគឺបណ្តាលមកពីកត្តាបរិស្ថាននិងបទពិសោធន៏ក្នុងជីវិត ដែលផ្តោតលើការស្ត្រេសខ្លាំងក្នុងជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃដែលមិនអាចដោះស្រាយបាននិងសំពាធនៃបរិស្ថានជុំវិញ។ កត្តាទីបីគឺបណ្តាលមកពីកត្តាសុខភាពផ្លូវកាយដែលសំដៅលើផលប៉ះពាល់លើខួរក្បាល (ដូចជាជំងឺស្ទះឬដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល)និងជំងឺធ្ងន់ធ្ងរផ្សេងទៀត។ លើសពីនេះទៀតកត្តាចំណីអាហារនិងដំណេកដូចជាកង្វះអាហារូបថមណ៏ក៏ចូលរួមក្នុងជំងឺបាក់ទឹកចិត្តកំរិតធ្ងន់។
៤).ផលប៉ះពាល់
ផលប៉ះពាល់ធំនៃជំងឺបាក់ទឹកចិត្តកំរិតធ្ងន់ គឺធ្វើឱ្យអ្នកជំងឺឈានដល់ការសម្លាប់ខ្លួន ដែលមានប្រហែល១០%នៃអ្នកជំងឺ។ វាប៉ះពាល់ដល់ជំងឺផ្លូវកាយ (ដោយសារការប្រែប្រួលលើសារធាតុបញ្ជូនតាមប្រព័ន្ធប្រសាទនិងអរម៉ូនក្នុងរាងកាយ) ដូចជាវិបត្តិលើការផ្តោតអារម្មណ៏, ការចងចាំ, ដំណេក, ការទទួលទាន, កម្លាំងថាមពល, រួមទាំងប្រព័ន្ធផ្សេងទៀតនៃរាងកាយ។ លើសពីនេះវាប៉ះពាល់ដល់ការប្រស្រ័យទាក់ទង, ការប្រកបរបររកស៊ី, និងការធ្វើការងារដែលជាបន្ទុកដល់ខ្លួនផ្ទាល់, គ្រួសារនិងសង្គមជាតិ។
៥).ការព្យាបាលនិងការពារ
ការព្យាបាលជំងឺបាក់ទឹកចិត្តកំរិតធ្ងន់ រួមមានការព្យាបាលដោយថ្នាំជាមួយការព្យាបាលផ្លូវចិត្តដោយប្រឹក្សាយោបលជាមួយអ្នកជំនាញនិងព្យាបាលផ្លូវចិត្ត។ លើសពីនេះការផ្លាស់ប្តូរការគិតនិងការរស់នៅ (Life style changes) រួមមានការធ្វើលំហាត់ប្រាណ, ការធ្វើសមាធិ, ការទទួលទាននូវអាហារសុខភាព (បន្លែ, ផ្លែឈើ, ទឹក, អាហារដែលសំបូរវីតាមីននិងសារធាតុចិញ្ចឹមផ្សេងទៀត)។ ការផ្តល់កំលាំងចិត្តនិងយកចិត្តទុក្ខដាក់ពីក្រុមគ្រួសារនិងអ្នកនៅជុំវិញក៏ជាកត្តសំខាន់សំរាប់ការព្យាបាលលើជំងឺបាក់ទឹកចិត្តកំរិតធ្ងន់។ ការការពាររួមមានការមានទម្លាប់ល្អក្នុងការរស់នៅនិងការផ្តល់កំលាំងចិត្តអោយខ្លួនឯង ជាពិសេសការលើកទឹកចិត្តពីក្រុមគ្រួសារ និងអ្នកនៅជុំវិញខ្លួន៕
ប្រភពអត្ថបទ៖ ស្រាវជ្រាវ